ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Followers

Wednesday, March 3, 2010

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

"Η Αγανάκτηση είναι ένα βιβλίο που σε εξαπατά με τη μικρή του έκταση. Είναι σαν τα έργα των μεγάλων ζωγράφων, οι οποίοι έμειναν στην ιστορία για τον πλούτο και τη λεπτομέρεια των ελαιογραφιών τους αλλά σε αφήνουν άφωνο και με την αμεσότητα και αποτελεσματικότητα ενός σκίτσου τους. Εμπεριέχει ένα πλήθος λεπτομερειών και στοχασμών, που σε άλλα βιβλία του Ροθ κατελάμβαναν διπλάσια, ίσως και διπλάσια έκταση, εδώ όμως έχουν υποστεί τη διύλιση και την πύκνωση που μαρτυρούν την ηλικία του συγγραφέα". Αυτά τα λόγια είναι ένα μέρος των όσων αναφέρει προς το τέλος του Επιμέτρου η μεταφράστρια, Αθηνά Δημητριάδου, στο βιβλίο που έχει τίτλο ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ (PHΙLIP ROTH, Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ).
--Το βιβλίο μου άρεσε, το διάβασα μέσα σε 2 μέρες. Δεν είναι βέβαια μεγάλο, μόνο 247 σελίδες, μαζί με το Επίμετρο. (Όμως και το προηγούμενο δεν ήταν μεγάλο, αλλά χρειάστηκαν 20 μέρες για να το διαβάσω). Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του Roth, μετά από αυτό βεβαίως θα διαβάσω και άλλα.
-- Ο ήρωας της "ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ", είναι ένας νεαρός, του οποίου οι αναμνήσεις αναβιώνουν τη ζωή του, αρχές της 10ετίας του '50, την εποχή του πολέμου της Κορέας. Στο σπίτι του ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕ εναντίον της πατρικής εξουσίας, ένεκα της οποίας έκανε μετεγγραφή σε άλλο πανεπιστήμιο που βρισκόταν μακρυά από το τόπο κατοικίας των γονιών του. Στο πανεπιστήμιο, άλλαξε 3 φορές δωμάτιο, διότι ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕ εναντίον της συμπεριφοράς συγκατοίκου του (και στα 2 πρώτα δωμάτια που του παραχωρήθηκαν). Στο τρίτο έμενε μόνος του. Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ του όμως, εναντίον των αναχρονιστικών κανόνων του πανεπιστημίου (υποχρεωτικός εκκλησιασμός κ.ά.) ήταν το αποκορύφωμα.
-- Έχοντας πάγια τακτική να μη γράφω πολλά για την υπόθεση ενός βιβλίου (διότι, προσωπικά, δεν επιδιώκω να διαβάζω βιβλία των οποίων γνωρίζω την υπόθεση) δεν γράφω περισσότερα. Απλά λέω ότι το βιβλίο αυτό μου άρεσε.
--Όπως λέγεται κατ ' επανάληψη, δεν είναι το τί, αλλά το πώς είναι γραμμένο ένα βιβλίο, εκείνο που κάνει τη μεγάλη διαφορά. Κριτήριο βασικό (για μένα) ότι ένα βιβλίο μου αρέσει είναι να μη θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι να το τελειώσω. Αυτό συνέβη με την ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ.

6 comments:

Ἅ λ ς said...

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ!!! Ωραιος τιτλος!Μ'αρεσει..
Αυτο πιστευω και γω πως ειναι κριτηριο για ενα καλο βιβλιο! Αν θέλεις να δεις τι θα συμβει στο τελος αλλα δε θες να τελειωσει το βιβλιο τοτε για μενα αυτο αξιζει...
Βεβαια τα γουστα διαφερουν...

καλημερα mike!

maxforeigner said...

Καλημέρα Ειρήνη. Νομίζω θα σου αρέσει το βιβλίο αυτό. Αλλά, απ'ότι έχω διαβάσει, άλλα βιβλία του ιδίου συγγραφέα, είναι ακόμη καλύτερα.

Ἅ λ ς said...

Λες ε;; Να το παρω δηλαδη;! Τελειωνω ενα του Ξενοπουλου τωρα "αναδυομενη" και δεν ξερω ποιο να διαβασω μετα... Τωρα ειδικα που εχω πολυ χρονο!!

evelina said...

Το ένα και μοναδικό βιβλίο του που διάβασα είναι το'' Το ζώο που ξεψυχά''μου άρεσε σαν συγγραφέας.Όσο ια το αγανάκτηση , αφού το προτίνεις μόλις τελειώσω αυτό που διαβάζω θα το πάρω

maxforeigner said...

Το ότι άρεσε σε μένα, δεν σημαίνει πως θα αρέσει σε ... όλους. Το προηγούμενο που διάβασα, Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΛΙ, εμένα δεν μου άρεσε, σε άλλους όμως άρεσε. Εξαρτάται από πολλά το αν θα αρέσει ένα βιβλίο.

Z. said...

Καλησπέρα.
Μ΄άρεσε ο Φίλιπ Ροθ, όταν πριν από κάποια χρόνια είχα διαβάσει το Portnoy's Complaint.
Πολυγραφότατος και ενδιαφέρων συγγραφέας. Με χαρά θα ξαναδιάβαζα βιβλίο του.