Τελειώνοντας την αναφορά - έκθεση μου σχετικά με το Άγιον Όρος και την τελευταία μου επίσκεψη εκεί θα ήθελα μόνο να προσθέσω πως δεν συναντά κανείς σε όλες τις Μονές την ίδια ατμόσφαιρα. Σε μερικές υπάρχει μια πολύ καλή υποδοχή, με ομιλία-ενημέρωση-συζήτηση κάθε βράδυ μετά τον εσπερινό και το απόδειπνο, που προορίζεται για τους επισκέπτες - προσκυνητές της ημέρας. Σε άλλες υπάρχει απλά μόνο η (υποχρεωτική) από το καταστατικό του Όρους φιλοξενία και μια ψυχρή ατμόσφαιρα. Επίσης οι ψαλμωδίες κατά τις καθημερινές ημέρες στις περισσότερες μονές είναι απογοητευτικές με παραφωνίες - ακατανόητες εκφωνήσεις (ακούγεται μόνο μια μουρμούρα) και μόνο σε λίγες μονές μπορεί κανείς να παρακολουθήσει με ευκρίνεια και με ωραίες μελωδίες τις ιερές ακολουθίες. Μία από τις καλύτερες είναι η Ιερά Μονή της Σιμωνόπετρας, η οποία έχει κυκλοφορήσει και πολλά θαυμάσια CD.
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
2 comments:
Με τόσους επισκέπτες καθημερινά είναι να ζηλεύει το Άγιον Όρος και το καλύτερο ξενοδοχείο! Διερωτώμαι τι θα απομείνει σε λίγα χρόνια από τον μοναχισμό, αν αυτό λέγεται μοναχισμός.
Ναι, σωστά. Όμως οι περισσότεροι μοναχοί δεν εμφανίζονται παρά μόνο στις ακολουθίες. Δεν μιλάνε στο κόσμο εύκολα και πολλοί (από τους επισκέπτες) τους παρεξηγούν (?)! Η φιλοξενία που παρέχουν οι μονές είναι υποχρεωτική από το καταστικό του Όρους στο πλαίσο της ταπείνωσης που "πρέπει" να έχουν όλοι οι μοναχοί. Η διάννοιξη δρόμων και η καθιέρωση δρομολογίων ανάμεσα στις μονές έχει κάνει δυνατή την επίσκεψη σε όλους (άσχετα από ηλικία ή δυνατότητα πεζοπορίας).
Post a Comment