ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Followers

Thursday, August 23, 2007

ΟΣΛΟ

Το πρωϊ της 3ης μέρας του ταξιδιού, μας βρήκε στο πλοίο, να μπαίνουμε στο μεγάλο φιόρδ του Όσλο, παίρνοντας το πρωϊνό μας και απολαμβάνοντας τη πανέμορφη θέα του φιόρδ! Με την αποβίβαση ξεκίνησε και η ξενάγηση : η βουλή, το δημαρχείο, το Σπίτι του Νόμπελ, ο Βασιλικός Πύργος - Παλάτι ήταν τα σημαντικότερα από τα κτίρια που είδαμε, πριν καταλήξουμε στη χερσόνησο Μπίγκντεϊ, όπου επισκεφτήκαμε το μουσείο με τα πλοία των Βίκινκς και του Μουσείο Φραμ, που δεν μας εντυπωσίασαν ιδιαίτερα. Επίσης διασχίσαμε το περίφημο και τεράστιο πάρκο Vigeland, με τα γλυπτά του Vigeland, που έχουν θέμα τις σχέσεις των ανθρώπων και ιδιαίτερα των μελών της οικογένειας. Στο κέντρο, σε ένα γρανιτένιο
"μονόλιθο" ο καλλιτέχνης σκάλισε συμπλέγματα ανθρώπινων μορφών, με το ίδιο πάντα θέμα. (Ένα από τα πολλά γλυπτά, δείχνει μια μάνα να την έχουν καβάλλα τα 2 παιδιά της και να την...οδηγούν με ... χαληνάρι!!! "Να τί κάνουν τα παιδιά τις μάνες..." το σχόλιο των μητέρων!!!). -- Το απόγευμα, ως ήταν φυσικό, περπατήσαμε στη πόλη και συγκεκριμένα στον όμορφο δρόμο Καρλ Γιόχαν. Περάσαμε και από το Grand Hotel, στο ισόγειο του οποίου υπάρχει ομώνυμη καφετέρια, στην οποία σύχναζε ο φημισμένος θεατρικός συγγραφέας Ίπσεν. - Το βράδυ, όπως ήταν φυσικό, ξαναπερπατήσαμε στη πόλη, και θελήσαμε να πιούμε τη μπύρα μας στο στέκι του Ίπσεν, αλλά δεν υπήρχε ελεύθερο τραπέζι. Έτσι καθήσαμε απέναντι. Σημειωτέον ότι εκείνη τη βραδυά, διανυχτέρευε στο Grand Hotel το συγκρότημα των Roling Stones, και στην είσοδο υπήρχε πλήθος που περίμενε να βγουν! Μια Corvette με ομώνυμο πολυτελές μικρό τροχόσπιτο συνδεδεμένο πίσω της, με την επιγραφή των Roling Stones , ήταν σταθμευμένη εκεί και οι περαστικοί τα φωτογράφιζαν συνεχώς! Το Όσλο μου άρεσε περισσότερο από τη Κοπεγχάγη, ίσως επειδή, εκτός από τα πανέμορφα κτίρια του, ήταν και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ! Αυτά για το Όσλο.

2 comments:

Anonymous said...

σε ζηλεύω,σε ζηλεύω,σε ζηλεύω....γι'αυτό το breakfast με θέα τα φιορδ...:)

maxforeigner said...

Oι φωτιές... οι τόσο τραγικά χαμένες ανθρώπινες και άλλες ζωές,... τα τόσα πολλά χωριά και δάση καμένα... μας έχουν μαυρίσει τη ψυχή... η σύγκριση των βόρειων οργανωμένων κρατών με το δικό μας
ξέφραγο αμπέλι (και πολύ χειρότερο)
όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς κανένα σεβασμό ούτε στο περιβάλλον ούτε στους συνανθρώπους
του (με πρώτο υπεύθυνο το κομματικοποιημένο κράτος μου φέρνει ... κατάθλιψη!