"MΑΓΕΜΕΝΟΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ", έφτασα στο τέλος (765 σελίδες, 768 με τις "ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ") του εξαιρετικού κι αυτή τη φορά, μυθιστορήματος της Ζυράνα Ζατέλη (για το οποίο υπάρχει εμπεριστατωμένη παρουσίαση στο anagnostria.bogspot.com). Πιστεύω πως η Ζατέλη είναι μοναδική, με τη κυριολεκτική σημασία της λέξης... Δεν είναι εύκολο να βρω λέξεις για να περιγράψω τη μαγεία της γλώσσας της συγγραφέως, τη θαυμάσια πλοκή της, το εξαιρετικό δέσιμο της δημοτικής με την καθαρεύουσα ή και αρχαϊζουσα (πολλές φορές) γλώσσα, τη χρήση πρωτόγνωρων ή σπάνιων στη χρήση λέξεων, που σχηματίζουν φράσεις και ολόκληρες παραγράφους χωρίς τελεία, αλλά πλήρως κατανοητών....Η χρήση επίσης του πολυτονικού συστήματος, ευχάριστη (νομίζω) για όσους την έχουν διδαχθεί, δίνει μια άλλη ομορφιά στο κείμενο. Οι λέξεις, φράσεις, δεν είναι απλά κείμενα..., δεν.. κείνται απλά δηλαδή στις σελίδες, είναι ζωντανές, κινούνται μαζί με τους ανθρώπους, αναδεύονται, ελκύουν τον αναγνώστη, κολλάνε στο στόμα, στον ουρανίσκο, έχουν οσμή και γεύση...
--Όσοι γοητεύονται από το τρόπο γραφής της Ζατέλη, περιμένουν ανυπόμονα το επόμενο βιβλίο της, που φευ..., έρχεται κάθε 7 χρόνια!
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
2 comments:
Χαίρομαι που σου άρεσε αυτό το όχι και τόσο εύκολο βιβλίο, ενώ αρκτές άλλες φορές διαφωνούμε.
Όλα τα βιβλία της Ζατέλη μου άρεσαν. Και το "παράδοξο" είναι που δεν μου φαίνονται δύσκολα, ο περίτεχνος τρόπος γραφής της με τραβάει να μη θέλω να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου, όχι για να δω "τί θα γίνει παρακάτω...", όπως πολύ σωστά επισημαίνεις στην ανάρτηση σου, αλλά μόνο και μόνο για να απολαμβάνω τη γλώσσα...
Post a Comment