Μέσα σε 3-4 μέρες έχω διαβάσει πάνω από 300 σελίδες του υπέροχου (και αυτή τη φορά) βιβλίου της Ελένης Τσαμαδού (Ψυχογιός). Δεν θα γράψω περισσότερα τώρα. Ήθελα απλώς να το αναφέρω συγκριτικά με άλλο βιβλίο, "Τα θαμένα μυστικά", το οποίο αγόρασα μετά από κάποιες κριτικές που το έκριναν σαν ένα καλό αστυνομικό βιβλίο. Ο λόγος που δεν μπορούσα-δεν ήθελα να το πιάσω στα χέρια μου, δεν είναι το ότι δεν μου αρέσουν τα αστυνομικά γενικά. Για 2 μήνες "προσπαθούσα" να το διαβάσω. Λέω προσπαθούσα, διότι από τη μια ήθελα να το τελειώσω, από την άλλη δεν ήθελα να το .... ξαναπάρω στα χέρια μου... (έχω το ελάττωμα να επιμένω να τελειώσω όποιο βιβλίο αρχίζω να διαβάζω, ακόμα κι αν δεν με ελκύει). Βρήκα πως είτε είναι και στο πρωτότυπο, στη αρχική γλώσσα, κακώς γραμμένο, είτε η μετάφραση πολύ κακή. Σε πολλές φράσεις έψαχνα να βρω το υποκείμενο, το αντικείμενο, σε ποιο άτομο αναφερόταν κλπ. Με κούρασε αφάνταστα!
--- Αντίθετα το " Της ζωής και της αγάπης", δεν θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου! Αν δεν είχα ένα σωρό άλλες ασχολίες, θα το είχα ήδη τελειώσει, θα το είχα διαβάσει σε 3 μέρες (512 σελίδες!!!). Ένα μυθιστόρημα, που θα μπορούσα να το κατατάξω στα αστυνομικά. Είχα αναφέρει σε κάποια ανάρτηση μου, πως κάθε νέο βιβλίο της Ελένης Τσαμαδού, το βρίσκω καλύτερο από το προηγούμενο. Το τελευταίο αυτό μπορεί να μην είναι καλύτερο από τα προηγούμενα της, είναι όμως πάρα πολύ καλό.
- Θα επανέλθω, όταν...επανέλθουμε από το ταξίδι μας που αρχίζει απόψε, ξημερώματα Δευτέρας 5/07ου. Πετάμε από Θεσσαλονίκη προς Αγία Πετρούπολη (μέσω Βουδαπέστης) και γυρίζουμε ξημερώματα της 13ης/07ου.
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
No comments:
Post a Comment