Η λογοτεχνία είναι μία τέχνη, τέχνη του λόγου, όχι όμως τεχνολογία. Με προβληματίζει πολύ η άποψη του αν υπάρχουν ασφαλή-ακριβοδίκαια αντικειμενικά κριτήρια για το πώς θα χαρακτηριστεί ένα έργο τέχνης γενικά, ως καλό ή όχι καλό. Ειδικότερα με απασχολεί αν υπάρχουν ακριβή-ασφαλή αντικειμενικά κριτήρια για το αν ένα λογοτεχνικό έργο είναι καλό ή όχι. Το να κρίνουμε αν κάποιο λογοτεχνικό μυθιστόρημα είναι καλύτερο από κάποιο άλλο ίσως να μην είναι δύσκολο. Το να απορρίψουμε όμως ως όλως διόλου "κακό" ένα μυθιστόρημα που βρίσκει πολύ μεγάλη ανταπόκριση στο αναγνωστικό κοινό, βιβλίο "ευπώλητο" όπως είθισται να ονομάζονται τέτοιου είδους βιβλία, νομίζω πως αδικεί και τα βιβλία αυτά και τους συγγραφείς των. Και εμμέσως, πλην σαφώς, οι αναγνώστες αυτών των βιβλίων πρέπει να θεωρούνται (να είναι?) χαμηλού πνευματικού επιπέδου για όσους από τους κριτικούς κρίνουν με αυτό το τρόπο τα βιβλία. Πιστεύω πως τα βιβλία γενικά, μπορούν να καταταγούν σε περισσότερες κατηγορίες από : "κακό"-"καλό" . Υπάρχουν αριστουργήματα, υπάρχουν πολύ καλά βιβλία, υπάρχουν απλώς καλά, υπάρχουν μέτρια ... και ασφαλώς υπάρχουν και βιβλία που ... δεν διαβάζονται.
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
2 comments:
Σε μια εποχή που πρέπει να παλέψουμε να αλλάξει το σκηνικό αναγνωσιμότητας και να φέρουμε το βιβλίο στο κέντρο των κοινωνικών εξελίξεων δεν μπορούμε να μιλάμε για "αναγνώστες χαμηλού πνευματικού επιπέδου" για τις προτιμήσεις του. Ο αναγνώστης πιστεύω επιλέγει να διαβάσει αυτά που χρειάζεται στην ταραγμένη εποχή που ζούμε!
Αυτό πιστεύω απολύτως κι εγώ. Ευχαριστώ για τη επίσκεψη και το σχόλιο. Η σχετική ανάρτηση προήρθε από την (συχνά) πολύ αυστηρή κριτική βιβλίων, που, ενώ βρίσκονται πολύ ψηλά στις πωλήσεις, χαρακτηρίζονται ως "κακά" ή "όχι καλά".
Post a Comment