ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (συνέχεια)

Μία από τις καλές (=οικολογικές) εξελίξεις στο Όρος, είναι η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών κυψελών σε μία από τις Μονές, στην Ιερά Μονή της Σιμωνόπετρας, όπου όλο το ρεύμα προέρχεται από τον ήλιο! Ένα άλλο καλό που διατηρείται ακόμη στο Όρος, είναι η απόλυτη ησυχία τα βράδυα, κατά τα οποία ακούγονται μόνο πουλιά, κανένα ... τσακάλι και γενικά.... η άγρια φύση. Η βλάστηση οργιάζει, οι θαυμάσιες μυρωδιές από κάθε είδους φυτά-λουλούδια-θάμνους-δέντρα, αυτή τη περίοδο ιδιαίτερα, κάνει περισσότερο από απολαυστική τη πεζοπορία που ένα σημαντικό ποσοστό των προσκυνητών εξακολουθεί να πραγματοποιεί, πηγαίνοντας από το ένα μοναστήρι στο άλλο. Μία από τις εκπλήξεις που μας επεφύλασσε αυτή μας η επίσκεψη, ήταν το .... "σελφ-σερβις" που βρήκαμε σε μία από τις Μονές που διανυχτερεύσαμε (Ξηροποτάμου), όπου αυτοσερβιριζόμαστε φαγητό κλπ σε μία σύγχρονη μικρή τραπεζαρία (μόνοι οι προσκυνητές-επισκέπτες)! Θα πρέπει να αναφέρω, για όσους ίσως δεν γνωρίζουν, πως παραδοσιακά στις μονές, λειτουργεί η λεγομένη ΤΡΑΠΕΖΑ, όπου σε μια μεγάλη αίθουσα υπάρχουν μεγάλα τραπέζια και εκεί τρώνε όλοι μαζί, μοναχοί και επισκέπτες, και για 2 φορές την ημέρα μόνο (συνήθως το πρωϊ μετά την ακολουθία και το βράδυ πάλι μετά τον εσπερινό). Κατά την ώρα του φαγητού δεν μιλάει κανένας, μόνο ένας μοναχός διαβάζει βίους αγίων.