"Διαβάζεις απνευστί αυτό το συνταρακτικό μυθιστορηματικό χρονικό για μία από τις πιο σκοτεινές αλλά και καθοριστικές για το ρου της Ιστορίας περιόδους...." αναφέρει ο Γιώργης Βότσης στη σύντομη αλλά τόσο περιεκτική κρίση του για το βιβλίο στο οπισθόφυλλο του (Οι Θεοί πέθαναν στη Ρώμη, Ελένη Τσαμαδού, Ψυχογιός). Πράγματι, απνευστί το διάβασα κι εγώ. Πλήθος συναισθημάτων προκαλεί στον αναγνώστη η τέχνη της συγγραφέως να ιστορεί μυθιστορώντας - να μυθιστορεί ιστορώντας....Ίσως η ανάγνωση ενός πολύ καλού ιστορικού μυθιστορήματος, όπως είναι το εν λόγω, να είναι ο ωραιότερος τρόπος να μάθει κανείς ιστορία .....Ιδιαίτερα για περιόδους τέτοιες για τις οποίες ελάχιστα ασχολούνται τα σχολικά βιβλία ιστορίας.
Οι Γότθοι (Βησιγότθοι-Οστρογότθοι), ένας λαός που έψαχνε μια πατρίδα- μια χώρα - μια περιοχή μιας χώρας για να ριζώσει, είναι το κέντρο αυτού του μυθιστορήματος. Έρωτες, δολοπλοκίες, πόλεμοι και κατακτήσεις, σφαγές και εξανδραποδισμοί περιγράφονται στο βιβλίο, αλλά με τέτοιο τρόπο, που να μη προκαλείται στον αναγνώστη αποτροπιασμός-φρίκη-αποστροφή.
Ανάμεσα σε πολλά άλλα, η συγγραφέας, συγκρίνοντας τη συμπεριφορά των "πολιτισμένων" και των "βαρβάρων", πείθει σαφώς τον αναγνώστη για το πόσο λανθασμένα "βλέπουμε" τους άλλους λαούς, πόσο εύκολα συνήθως τους κατακρίνουμε κλπ κλπ. Επίσης εκφράζει με σαφήνεια τις τόσες αμφιβολίες που ταλανίζουν τη σκέψη ολων ίσως των θρησκευόμενων σχετικά με τη πίστη και τις αντιφάσεις της θρησκείας....
Για όσους αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα αλλά και για όσους θα ήθελαν να διαβάσουν ιστορία (αλλά κουράζονται από τα καθαρώς ιστορικά βιβλία) το βιβλίο αυτό θα τους γοητεύσει.
11 comments:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the TV de LCD, I hope you enjoy. The address is http://tv-lcd.blogspot.com. A hug.
M' αρέσει αυτό το είδος ιστορικών βιβλίων. Σπεύδω προς το βιβλιοπωλείο. Νά 'σαι καλά!
Καλησπέρα φίλε Μike σου στέλνω χαιρετίσματα από την Εσπερία που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Χάρηκα που είδα πως διάβασες και τους Θεούς και σου άρεσαν.Ιιαίτερα με χαροποίησε το γεγονός πως είδες πέρα από το μύθο και οι προβληματισμοί μου έγιναν και δικοί σου. Να είσαι καλά.
Ελένη
plou..flis. Πιστεύω πως θα σου αρέσουν. Σε μένα πάντως αυτά τα συκεκριμένα μου άρεσαν πάρα πολύ. Και μόλις επισκεφθώ το βιβλιοπωλείο θα πάρω και το τελευταίο της ίδιας συγγραφέως, που έχει τίτλο "Ο χορός των μυστικών".
ekt. Οι προβληματισμοί που εκφράζονται μέσα στο βιβλίο σας, σχετικά με τη θρησκεία, είναι προβληματισμοί ακόμα και ανθρώπων που έχουν ζήσει ολόκληρη ζωή αφιερωμένη στα Θεία! Άλλο αν δεν τους εκφράζουν δημοσίως για ευνοήτους λόγους.
- Εύχομαι να περνάτε καλά όπου κι αν είστε, εύχομαι να είστε πάντα καλά και να μας χαρίσετε κι άλλες πολλές αναγνωστικές απολαύσεις.
mike
ανυπομονώ να το διαβασω τωρα!
Ναι cook... περισσότερο διάβασμα και λιγότερα ωραία φαγητά... μας παχύνατε!
Πώς να πάρω στα σοβαρά τα αναγνωστικά γούστα κάποιου που δηλώνει ότι η αγαπημένη του ταινία είναι το Bodyguard? Ο κάθε απαίδευτος κιτσαρίωνας προπαγανδίζει υπέρ του ενός ή του άλλου βιβλίου κι όταν κάποιος δηλώνει την αντίθεσή του, αρχίζει τις κλάψες και τα παράπονα στους εξίσου άσχετους φίλους του. Γι αυτό η λίστα με τα ευπώλητα στη χώρα μας μετατρέπεται συχνά σε λίστα της ντροπής...
Χρυσόστομε, ήλπιζα πως (αφού βρίσκεις τόσο βαρετά τα αναρτώμενα εδώ) δεν θα είχα ξανά τη χαρά της απόλαυσης των ευγενεστάτων σχολίων σου. Δεν χρειάζεται ούτε να μας επισκέφτεσαι ούτε να μας διασκεδάζεις με τα ωραία σου λόγια. Επίσης δεν υπάρχει λόγος να ασπάζεσαι τις όποιες κρίσεις για τα βιβλία που αναφέρονται εδώ, απλά μην τα διαβάσεις. Σε υποχρεώνει κανείς?
Αυτό πια μόνο ως μαζοχισμό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε κ. xrisostme. Δεν εξηγείται διαφορετικά το να βρίσκετε τόσο άσχετο το blog του Mike (για να μη χρησιμοποιήσω τους δικούς σας χαρακτηρισμούς) και εντούτοις να συνεχίζετε να το επισκέπτεσθε. Νομίζω καιρός είναι να πάψουμε να σας απαντάμε.
χαίρετε! Είδα το ιστολόγιό σας από αυτό της κυρίας Τσαμαδού, της οποίας είμαι φανατική αναγνώστρια. Της είμαι όμως και ευγνώμων καθώς με τιμά με τη φιλία της. Τα σχόλιά σας σχετικά με τα βιβλία της με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη και θα ήθελα να σας συστήσω να διαβάσετε και την Εταίρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς εκεί η συγγραφέας δίνει τα γεγονότα μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας που η Ιστορία μας δεν κάνει αναφορά σε αυτή. Μάτια που βλέπουν μέσα από τον έρωτα.... Όμως και το τρίτο βιβλίο της είναι συγκλονιστικό, από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξανά μας δίνει τη θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνία περιγράφοντάς μας τη ζωή τριών γυναικών (γιαγιάς-μητέρας-κόρης). Διαδραματίζεται όμως στο πρόσφατο παρελθόν και σε κάνει να αναρωτιέσαι για πολλά, καθώς συνειδητοποιείς ότι τα 50-60 χρόνια που έχουν περάσει δεν είναι τελικά και τόσα πολλά και ότι ίσως και η δική σου μητέρα ή γιαγιά έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Δεν θέλω να πλέξω το εγκώμιο της συγγραφέως, ούτε είμαι κριτικός, απλά θεωρώ ότι το βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές για τις προηγούμενες.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και σας εύχομαι καλή εβδομάδα
Αγαπητή anagnostria, ευχαριστώ. Συμφωνώ κι εγώ, μάλλον ο μαζοχισμός είναι μια εξήγηση για τον ... (για λόγους ευγενείας δεν τον κατονομάζω...)
clementine, ευχαριστώ και για την επίσκεψη και για το σχόλιο. Έχω διαβάσει και την Εταίρα του Μ. Αλεξάνδρου,(αν κοιτάξεις προηγούμενες αναρτήσεις του blog θα δεις την άποψη μου και γι αυτό το βιβλίο της Τσουδερού. Οπωσδήποτε θα πάρω και το τρίτο της.
Post a Comment