"Το Άγιον Όρος", μας είπε ένας γέροντας της Σίμωνος Πέτρα, "το λέμε Περιβόλι της Παναγίας. Σε ένα περιβόλι έχεις μεγάλη ποικιλία από λουλούδια, δέντρα, θάμνους, αγριόχορτα και κάθε είδους φρούτα και λαχανικά. Έτσι και στο Άγιον Όρος θα βρεις μεγάλη ποικιλία από ανθρώπους με διαφορετική μόρφωση, προσωπικότητα, γνώμες, πνευματική ανάπτυξη και κατανόηση του έξω κόσμου".
Αντιγράφω το ανωτέρω μικρό απόσπασμα από "ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ" (Διόπτρα, Κυριάκος Μαρκίδης), του οποίου μόλις έχω τελειώσει την ανάγνωση, γιατί οι περισσότεροι επισκέπτες του Αγίου Όρους, εκπλήττονται όταν δεν βλέπουν εκεί πολλούς "Αγίους" μοναχούς, ή όταν διαπιστώνουν ότι οι μοναχοί είναι και αυτοί άνθρωποι με αδυναμίες, οι οποίοι (όπως οι ίδιοι συνηθίζουν να λένε) "Αγώνα κάνουμε...".
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα συνεχή διάλογο μεταξύ ενός ακαδημαϊκού σκεπτικιστή και ενός ηγουμένου, σε μονή της Κύπρου (προερχομένου όμως από το Άγιον Όρος), με σκοπό την ανάλυση και την ανάπτυξη της Πνευματικότητας του Αγίου Όρους. Πάρα πολύ καλό βιβλίο για όλους όσους θέλουν να μάθουν για τη μοναστική ζωή, καλό για τους σκεπτικιστές - ορθολογιστές (που μάλλον δεν θα τους πείσει...), καλό επίσης για όσους πιστούς, που σκεπτόμενοι ορθολογιστικά, κλονίζονται και αμφιβάλλουν για πολλά. Ίσως για τους τελευταίους δίνει απαντήσεις σε όλα (ή έστω σε πάρα πολλά), ώστε να εξαλείψουν ή να μειώσουν σημαντικά όποιες αμφιβολίες τυχόν τους απομακρύνουν από την Ορδόδοξη Χριστιανική θρησκεία.
Σε μένα πάντως άρεσε πολύ, και θα το ξαναδιαβάσω. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές το Άγιον Όρος, είχα ενδοιασμούς αν θα το ξανεπισκεφτόμουνα. Το βιβλίο αυτό με έκανε να προγραμματίσω την επόμενη μου επίσκεψη!
11 comments:
Πρέπει να είναι ενδιαφέρον βιβλίο, και ιδίως για μας τις γυναίκες που μας απαγορεύεται η πρόσβαση στο χώρο που φέρει το οξύμωρο όνομα "Το περιβόλι της Παναγίας"
Πολλές φορές έχω προβληματιστεί κατά πόσο είναι καιρός πια να αρθεί το"άβατον". Το λογισμό του μοναχού ταράσσει μόνον η θηλυκή παρουσία; Μόνο αυτή είναι "πειρασμός"; Και αφού ο Θεός "τα πάντα εν σοφία εποίησε" γιατί το ένα δημιούργημα του, αυτό για το οποίο είπε " Ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον" να μην έχει και αυτό το δικαίωμα να μετέχει στην αναζήτηση του θείου στον ιερό αυτό χώρο;
ΕΚΤ Ελένη
Καταλαβαίνω απόλυτα τις αντιδράσεις των γυναικών σχετικά με το "άβατον". Και όσα λέτε είναι πολύ λογικά. Αλλά πιστέψτε με αν αρθεί το "άβατον" τότε θα πάψει να υπάρχει το Άγιον Όρος όπως το γνωρίζουμε. Οι πειρασμοί δεν είναι οι γυναίκες γενικά και αόριστα. Αν διαβάσετε το βιβλίο θα δείτε ότι ένας μοναχός σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο δεν σκανδαλίζεται από τις γυναίκες... όμως τέτοιοι μοναχοί είναι λίγοι. Οι υπόλοιποι δεν παύουν να έχουν αδυναμίες των κοινών ανθρώπων. Απομονώνονται λοιπόν για να περιορίσουν όλα όσα θα μπορούσαν να τους αποσπάσουν από το σκοπό τους. Αλλά καλύτερα να διαβάσετε το βιβλίο. Λύνει αρκετές απορίες.
ekt..Πάλι δεν μπορώ να μπω στο blog σας, μου το βγάζει με ... κινέζικα ιδεογράμματα!!!
Θα προσπαθήσω να το διαβάσω αγαπητέ φίλε Mike και να δούμε αν θα με πείσει,αν και αμφιβάλλω. Βλέπεις υπάρχει μια βασική αντίρρηση δεν πιστεύω ότι η αναχώρηση και η απομόνωση είναι αυτή που μας φέρνει κοντά στο Θεό. Ας είναι το θέμα είναι μεγάλο και θέλει μεγάλη συζήτηση.
Σχετικά με το blog δοκίμασε να κάνεις δεξί κλικ πάνω στο κείμενο και στο "κωδικοποίηση" ή το αντίστοιχο στα αγγλικά αν έχεις αγγλικά windows επιλέγεις unicode.
ΕΚΤ Ελένη
Χαίρομαι, αγαπητέ Mike, που πιθανόν η δική μου παρουσίαση να έγινε αφορμή να διαβάσεις ένα βιβλίο που σου άρεσε. Ο ίδιος συγγραφέας έχει γράψει και το βιβλίο "Τα δώρα της ερήμου" που πολλοί λένε είναι ακόμη καλύτερο. Εγώ βέβαια δεν πρόκειται να διαβάσω και άλλο παρόμοιο, εκτός αν όλως τυχαία πέσει στα χέρια μου.
Κατανοώ όλους όσους ειρωνεύονται ή αμφισβητούν πολλά από τα της θρησκείας, καταλαβαίνω τους ορθολογιστές-σκεπτικιστές, γιατί κι εγώ ανήκω περισσότερο σ' αυτούς. Τουλάχιστον δεν θεωρώ τον εαυτό μου θρησκόληπτο. Όμως έχω δει και έχω καταλάβει μοναχούς "με χάρισμα-ακτινοβολία" και πίστεψα πως δεν μπορεί παρά να υπάρχει και πολλή αλήθεια σε όσα λένε-πιστεύουν.
-Μα ekt, δεν ισχυρίστηκα πως πρέπει να απομονωθεί κανείς υποχρεωτικά για να πλησιάσει τον Θεό. Όμως οπωσδήποτε είναι πιο δύσκολο, αν περιβάλλεται κανείς από όλα όσα υπάρχουν στις κοινωνίες, απ'όσο αν ζει ερημικά-ασκητικά. Γι' αυτό οι μοναχοί δεν θεωρούν τους εαυτούς τους σπουδαίους, αντίθετα θαυμάζουν όσους ζουν μέσα στο κόσμο και ταυτόχρονα καταφέρνουν να είναι ενάρετοι.
Ενδιαφέρουσα συζήτηση γίνεται εδώ Mike.
Η άποψή μου σχετικά με την αντίρρηση της EKT είναι ότι δεν χρειάζεται να συγκρίνουμε το μοναχικο σχήμα με τα εγκόσμια. Είναι δυο πράγματα απαραίτητα για την συνέχιση της ζωής. Ούτε ο μοναχός γίνεται μοναχός επειδή πιστεύει ότι θα σωθεί ευκολώτερα ή επειδή πιστεύει ότι υπερέχει η ζωή του σε αγαθότητα από τη ζωή στον κόσμο.
Η αποστολή ενός μοναχού είναι η αφιέρωση στο Θεό οπως οι άγγελοι κι αυτό εφόσον το πετυχαίνει προσπαθώντας, βοηθά κι εμάς γιατί η προσευχή του εξαπολύει δυνάμεις προστασίας...
Η αποστολή του λαικού είναι κι αυτή η αφοσίωση στο θεικό θέλημα ακόμη και μέσα στον κόσμο που είναι εντελώς αντίθετος κι αυτό εφόσον το πετυχαίνει προσπαθώντας βοηθά να γνωρίσουν κι άλλοι άνθρωποι την αγάπη του. Ετσι αλληλοσυμπληρούμενοι μπορούμε πραγματικά να επιτύχουμε την ομόνοια, την ενότητα, έννοιες που λίγοι πιστεύουν πλέον σ'αυτές. Κι όμως μια χούφτα άνθρωποι μοναχοί και λαικοί προσπαθουν γιαυτές.Το τι έχουν καταφέρει δεν αξιολογείται ακόμη, το τι θα επιτύχουν εξαρτάται από εμένα κι από εσένα και απ'το τι κάνουμε για όλα αυτά ΄Τώρα...
betty, όλα όσα αναφέρεις είναι σαν να βγήκαν από μένα. Νόμιζα όμως, πως είναι σε όλους αυτονόητα, γι' αυτό δεν τα έγραψα. Εννοείται πως οι μοναχοί όχι μόνο δεν "περιφρονούν" τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά αντίθετα προσεύχονται για όλους. Κάτι που πολλές φορές ξεχνάμε, είναι πως στο Άγιο Όρος διαφυλάχηκε και αναπτύχθηκε η παραδοσιακή Βυζαντινή Μουσική (και αυτό είναι μια από τις σημαντικές προσφορές του "Όρους της Σιωπής".
Σκόπευα κι εγώ να γράψω τις εντυπώσεις μου για ένα άλλο βιβλίο που επίσης αναφέρεται στο Αγιον Όρος. Δεν ξέρω τελικά πώς θα μου βγεί να το παρουσιάσω, γιατί είμαι και απρόβλεπτη...άλλα σκέφτομαι κι άλλα μου βγαίνουν γράφοντας...θα δούμε! Δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμη το διάβασμα πάντως.
Χαίρομαι που ορισμένα πράγματα παραμένουν αυτονόητα για ορισμένους. Αυτο σημαίνει ότι λειτουργεί αυτό στο οποίο ελπίζουμε και προσπαθούμε!
Νομίζω πέσαμε σε πολύ βαθειά νερά...
Συμφωνώ μαζί σου αγαπητέ Μike, η Θρησκεια δεν είναι κάτι το οποίο μπορούμε να πέρνουμε ελαφρά και να κοροϊδεύουμε. Οι άνθρωποι που έχουν βαθειά πίστη είναι άξιοι θαυμασμού, όπως θα πρέπει να ειναι αυτοί οι μοναχοί που γνώρισες και όπως είναι κάποιοι άλλοι άνθρωποι που έτυχε να γνωρίσω στη ζωή μου. Δυστυχώς, όχι πολλοί,όπως είπες και εσύ είναι δύσκολο να ζεις στον κόσμο και να είσαι ενάρετος. Φυσικά, η αναχώρηση και η απομόνωση είναι ένας από τους πολλούς τρόπους για να πλησιάσεις το Θεό,"ανεξιχνίαστοι αι οδοί του Κυρίου", όμως αυτός ο τρόπος εμένα προσωπικά δε με θέλγει. Παρόλα αυτά επιφυλάσσομαι να επανέλθω αφού διαβάσω το βιβλίο.
ΕΚΤ Ελένη
Ακόμα ένα σχόλιο σχετικά με την απομόνωση. Ακούω, καθημερινά σχεδόν, κλασσική μουσική, αλλά πολύ σπάνια μπορώ να την απολαύσω, διότι τα κάθε είδους τροχοφόρα
(-κόρνες-συναγερμοί-εκκοφαντική "βάρβαρη)" μουσική από διερχόμενα Ι.Χ.), δεν με αφήνουν σε ησυχία. Πώς θα μπορούσε κανείς με αυτούς τους θορύβους να συγκεντρωθεί σε βαθειά προσευχή? (ή να κάνει διαλογισμό...? )
Post a Comment