ΣΚΕΨΕΙΣ-ΑΠΟΨΕΙΣ

ΛΙΛΙΘ
ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΓΡΑΜΜΑ, ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ (Εκδόσεις ΚΑΛΕΝΤΗΣ), σελ. 662

Παρολο που το ΛΙΛΙΘ ορίζεται ως μυθιστόρημα ,  νομίζω πως θα του ταίριαζε πολύ περισσότερο ο χαρακτηρισμός : Βιβλίο για...βιβλία. Ανάμεσα στις σελίδες που αναφέρονται σε βιβλία, υπάρχουν κάποια ποιήματα και ερωτικές επιστολές.... Ομολογώ πως δεν μπόρεσα να βγάλω συμπέρασμα ή μια λογική συνέχεια.... Και σ αυτό πιθανότατα δεν φταίει το βιβλίο. 

       Υπάρχουν όμως και κάποιες φιλοσοφικές (;) σκέψεις ή σκέψεις προβληματισμού, στην αφήγηση.

  " ...Μπορεί ένα βιβλίο να σου αλλάξει τη ζωή; Με το στόμα λέμε όχι, αλλά λέμε ναι με τη καρδιά μας. Γι αυτό γράφουμε γι αυτό μετά μανίας διαβάζουμε, γι αυτό μαζεύουμε βιβλία φιλότιμα σαν το μυρμήγκι. Οι βιβλιοθήκες αντιμετωπίζονται σαν ζωντανοί οργανισμοί. Το κάλεσμα των βιβλίων διαρκές και αμετάκλητο. Κάθε συνάντηση, μοιραία συνάντηση. Με όλα τα επακόλουθα : αποκάλυψη, απογείωση, μετά από αυτήν βγαίνω άλλος , λύτρωση. Ζωή και θάνατος, μαζί." 

    "..... Η ψυχή μας είναι πολλές φορές πεδίο μάχης όπου τα λογικά μας και η κρίση μας κάνουν πόλεμο ενάντια στο πάθος και την όρεξη μας..."

     "  Το λογικό όταν κυβερνά μόνο του είναι μια δύναμη που φυλακίσει, και το πάθος αν κυβερνά μόνο του σε στέλλει στην αυτοκαταστροφή" 

       " Αγαπάμε κάτι που υπάρχει και δεν υπάρχει, ένα άστρο απρόσιτο. Αγαπάμε στον Άλλον αυτό που εξυψώνει εμάς, αγαπάμε με εγωισμό και ιδιοτέλεια, ακόμα κι όταν δινόμστε ολοκληρωτικά. Αγαπάμε, με την ύψιστη έννοια της λέξης, μόνον όποιον μπορεί να αφυπνίσει το βαθύτερο μας εγώ· αγαπάμε για δικό μας λογαριασμό". 

    Όσο αφορά στην παρουσίαση βιβλίων το βρήκα εξαιρετικό. Πάνω από 100 βιβλία (μυθιστορήματα κυρίως, αλλά και κάποιες ποιητικές συλλογές) παρελαύνουν στο βιβλίο και μάλιστα μου άρεσε πάρα

 πολύ ο τρόπος παρουσίασης...... Αναλυτικός και κριτικός ταυτόχρονα....  Και υπάρχουν πολλά αποσπάσματα από τα βιβλία......

     Θα αναφέρω στη τύχη κάποια από τα βιβλία αυτά. :

Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα (Πασκάλ Μπρυκνέρ)

Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών ( Γιασουνάρι Καβαμπάνα)

1Q84 ( Χαρούκι Μουρακάμι ) κι άλλα 5 του ιδίου.

Ο αγαπημένος τύπος του καθηγητή ( Γιόκο Ογκάουα) κι άλλα πέντε.

Η μάνα και το νόημα της Ζωής ( Ίρβιν Γιάλομ) κι αλλα δύο.

Αν ερωτηθώ αν μου άρεσε; Η απάντηση είναι ...ΝΑΙ. Όχι όμως σαν μυθιστόρημα, αλλά ως ένα βιβλίο για βιβλία.