ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Followers

Saturday, March 17, 2012

O XAΡΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ
ΜΙΣΕΛ ΟΥΕΛΠΕΚ, Μιθυστόρημα, σελ. 419, Μετάφραση : Λίνα Σιπητανού, Βιβλιοπωλείο ΕΣΤΙΑΣ

Το βιβλίο αυτό, το πέμπτο μυθιστόρημα του Ουελμπέκ [ ο οποίος είναι και ποιητής και δοκιμιογράφος και κινηματογραφιστής (!)], απέσπασε τη σημαντικότερη γαλλική διάκριση για τη λογοτεχνία, το βραβείο Γκονκούρ, το 2010. Τί πραγματεύεται? Κινείται γύρω από τη ζωή του Ζεντ Μαρτέν, ενός μοναχικού καλλιτέχνη, του οποίου "παρακολουθούμε τις σημαντικές στιγμές της βιογραφίας του, την επαγγελματική του καριέρα, τη σχέση του με τις γυναίκες, με τον πατέρα του και με το κύκλωμα της τέχνης...." (όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). Αρχικά ο Ζεντ είχε ασχοληθεί με τη καλλιτεχνική φωτογράφιση δαφόρων αντικειμένων, μετά με χάρτες της Γαλλίας, πριν στραφεί στη ζωγραφική. Για την έκθεση των πινάκων του, ζήτησε από τον συγγραφέα Ουελμπέκ, να του γράψει ένα κείμενο, το οποίο ενσωματώθκε στον κατάλογο που κυκλοφόρησε για την έκθεση, προκαλώντας έτσι ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον των φιλότεχνων....Η γνωριμία τους, είχε την πιθανότητα να εξελιχθεί σε φιλία, αλλά ο συγγραφέας βρέθηκε άγρια δολοφονημένος.... ! Μάλιστα, η σκηνοθεσία που δημιούργησε ο δολοφόνος, φαινόταν προϊόν αρρωστημένης φαντασίας! Έτσι, το τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου εξελίσσεται καθαρά σε στυλ αστυνομικού μυθιστορήματος, που παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον.
Το βιβλίο αυτό, οπωσδήποτε δεν κατατάσσεται στα... ευανάγνωστα. Δυσκολεύτηκα στην αρχή να μπω στο πνεύμα του συγγραφέα, με αποτέλεσμα να προχωρώ πολύ αργά....Εκανα μια σύγκριση (αν μπορέι να γίνει σύγκριση μεταξύ μυθιστορήματος και πινάκων ζωγραφικής...) και μου φαίνονταν το μυθιστόρημα αυτό σαν πίνακας ... Πικάσσο. Που χρειάζεται κανείς να είναι γνώστης πολλών για να τον καταλάβει.... Να δει τους συμβολισμούς και να τον αποδεχθεί.  Σιγά -σιγά, όμως, η επιμονή μου να μην  αφήσω το βιβλίο στην άκρη, απέδωσε...  Άρχισε να μου αρέσει, κι όσο προχωρούσα την ανάγνωση του, μου άρεσε περισσότερο. Δεν θα το χαρακτήριζα αριστούργημα βέβαια. Αλλά είναι ένα καλό βιβλίο.
"......Μέσα από τη ζωή του Ζεντ, ο σύγρονος δυτικός κόσμος παρουσιάζεται υπό το πρίσμα του τεχνητού, του κατασκευασμένου, του προτυποποιημένου, το άτομο ορίζεται ως τηλεθεατής, καταναλωτής, πελάτης, τουρίστας, χρήστης του ίντερνετ. Μόνο στο έργο τέχνης αποδίδεται η ιδιότητα του φορέα αλήθειας,  το έργο τέχνης μένει ανεπηρέαστο από το γεγονός ότι αποτελεί διαπραγμάτευσιμη αξία στην αγορά....." αναφέρεται επίσης στο οπισθόφυλλο.
Φανερή η πρωτοτυπία του μυθιστορήματος : Ο συγγραφέας τοποθετεί τον εαυτό του μέσα στην ιστορία, ως θύμα άγριας δολοφονίας!

,

5 comments:

Ἅ λ ς said...

δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το διαβασω αν ειχε σχετικά με τη ζωγραφική. Νομίζω το εχω ξαναπει, εμενα μαρεσουν αυτα που ειναι αστυνομικα-μυστηρίου αλλά μπλέκονται με μαθηματικα.
δεν ξερω αν καπως ετσι ειναι και αυτό απλώς μπλέκεται με ζωγραφικη.

υγ: δε χρειαζεται να λες οτι με διαβαζεις, ειμαι σιγουρη οτι το κανεις, μου το χεις πει και παλιοτερα εξαλλου!

Ζήνα Λυσάνδρου said...

Καλησπέρα Μάκη.

Δεν ξέρω κι εγώ αν θα μπορούσα να διαβάσω ένα τέτοιο βιβλίο, γιατί δεν μ' αρέσουν τα αστυνομικά. Πάντως, μπράβο στο κουράγιο και την επιμονή σου!

Το περασμένο Σαββατοκυρίακο πέρασα έξω από τη Λάρισα, αλλά δεν σταθήκαμε, γιατί συνοδεύαμε τον Γέροντα Εφραίμ, μαζί με τις αδελφές του, μέχρι την Ιερισσό, για να μπει στο Άγιο Όρος. Σας θυμήθηκα, αλλά δεν είχα τηλέφωνο. Δόξα τω Θεώ, ο Γέροντας πήγε στο σπίτι του και στα παιδιά του.

Θα άκουσες ότι ζήτησε να έρθει ο Πούτιν και η Ελλάδα του αρνήθηκε. Θέλει να κάνει Πάσχα στο Βατοπαίδι.
Ήρθαν, όμως, πολλοί άλλοι από τη Ρωσία και τους συναντήσαμε στην Ουρανούπολη.

Ο Αριστείδης λογαριάζει να πάει τον Ιούνιο στο Άγιο 'Ορος, όπου, εκτός από το Βατοπαίδι, πάει και στη Μονή Διονυσίου, όπου έχω τον ξάδελφό μου, πατέρα Γαβριήλ.

Πολλούς χαιρετισμούς στη Γεωργία και τα παιδιά σας.

Καλή Ανάσταση!

maxforeigner said...

Καλησπέρα Ζήνα, σήμερα είδα το σχόλιο σου... Κρίμα που δεν μπορούσες να μας επισκεφτείς, θάταν πολύ ωραία... Αν δεν έχεις δει την Λάρισα, αξίζει μια βόλτα στους πεζόδρομους και στις πλατείες της. Τώρα έχει αποκαλυφθεί και το ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ, το οποίο είναι το μεγαλύτερο που υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα (10.000 θέσεις!)

Ζήνα Λυσάνδρου said...

Καλησπέρα, Μάκη
Ασφαλώς,έχω έλθει αρκετές φορές στη Λάρισα, ξέρεις με σχολικές εκδρομές την περίοδο του Πάσχα, παλιότερα, μέχρι το 1995. Όντως, μου άρεσαν πολύ οι πεζόδρομοί της και οι πλατείες της. Όσο για το αρχαίο θέατρο, επιφυλασσόμεθα σε κάποιο από τα επόμενα ταξίδια μας, να είμαστε καλά, πρώτα ο Θεός!

Ἅ λ ς said...

xρόνια πολλά mike,
Χριστός Ανέστη.
Με υγεια και αγαπη σε σένα και τους αγαπημένους σου!