ΒΕΡΟΛΙΝΟ (συνέχεια)

Berliner Dom : Ο Καθεδρικός Ναός του Βερολίνου, τον οποίο επισκέφτονται πλήθη τουριστών κάθε μέρα, είναι ο πιο όμορφος και διάσημος ναός του Βερολίνου.  [Εμείς τον επισκεφτήκαμε, και εσωτερικά - εξωτερικά τον είδαμε πολλές φορές - στο χρόνο που είχαμε, αφού πρώτα κόψαμε εισητήρια για να ανεβούμε στον Πύργο Τηλεπικοινωνιών, καθώς έπρεπε να περιμένουμε 2 ώρες σχεδόν για να έρθει η σειρά μας!] Ο ναός χτίστηκε μεταξύ του 1895 και του 1905 κατ'εντολήν του Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Ι. Έχει 114 μέτρα μήκος, 73 μέτρα πλάτος και 11 μέτρα ύψος. Στο εσωτερικό του ανάμεσα στα πολλά αξιοθαύμαστα, διακρίνουμε το χρυσαφένιο διάζωμα που απεικονίζει τους 12 Αποστόλους.

 Ο Καθεδρικός Ναός - Berliner Dom.

-Το Γερμανικό Μουσείο Ιστορίας, στεγάζεται στο Zeughaus, από το 1987. Το κτήριο αυτό είναι το παλαιότερο οικοδόμημα στη λεωφόρο Unter den Linden και πρωτοϊδρύθηκε το 1695, ενώ οι ανακατασκευές του ολοκληρώθηκαν το 2006 ! Στο μουσείο αυτό, υπάρχουν εκθέσεις για την Γερμανική Ιστορία με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα.

Το Γερμανικό Μουσείο Ιστορίας


Εθνική Πινακοθήκη. Υπάρχουν 2 μεγάλες πινακοθήκες (Painting Gallery - Gemaldegalerie), δυστυχώς πρόλαβα να δω μόνο τη μία. Πίνακες ... χιλιάδες! Γνωστών  και αγνώστων (στο ευρύ κοινό) ζωγράφων. Το κτήριο εξωτερικά μοιάζει με τον ... Παρθενώνα!  

3 Φωτογραφίες από τη Πινακοθήκη που επισκέφθηκα.


Σημείο Τσάρλι - Checkpoint Charlie. Checkpoints ονομάζονταν τα σημεία εκείνα που το Ανατολικό Βερολίνο συναντούσε το Δυτικό. Το Checkpoint Charlie ονομάστηκε έτσι κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και ήταν το σημείο όπου οι "Δυτικοί" περνούσαν στην Ανατολική πλευρά, με τα πόδια ή με το αμάξι. Βρίσκεται στη διασταύρωση της Friedrichstrasse με την Mauerstrasse.

To Checkpoint Charlie όπως είναι σήμερα,  διατηρείται το φυλάκιο στη μέση του δρόμου (για τουριστικούς λόγους).

Το ... τείχος. Από το τείχος που χώριζε το Ανατολικό από το Δυτικό βερολίνο, από το 1961 μέχρι το 1989,  συνολικού μήκους 160 χιλιομέτρων (!!!), υπάρχει  μόνο ένα τμήμα μικρό (προστατευμένο με συρματόπλεγμα για ... ευνοήτους λόγους). Αυτό φαίνεται στις πιο κάτω φωτογραφίες.... Δεν μπορούμε παρά να φέρουμε στη σκέψη μας εκείνα τα χρόνια, που ένας λαός χωρίστηκε μέσα σε μια νύχτα (γιατι κυριολεκτικά το τείχος χτίστηκε μέσα σε μια νύχτα!), που οικογένειες μοιράστηκαν... Επίσης σκεφτόμαστε τους τόσους νεκρούς, εκείνους που στη προσπάθεια τους να διαφύγουν στη Δύση, έπεφταν νεκροί από τις σφαίρες των Ανατολικογερμανών!...

Εκείνο που πολλοί δεν γνωρίζουν (θυμάμαι ακόμα σχετική συζήτηση από τα... φοιτητικά μου χρόνια), είναι πως το Δυτικό Βερολίνο ήταν ΟΛΟΚΛΗΡΟ μέσα στην Ανατολική Γερμανία...., οι περισσότεροι πίστευαν πως το Βερολίνο βρισκόταν στα σύνορα Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας....). Εκείνο που είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό, είναι πως το τείχος περικύκλωνε το λεγόμενο Δυτικό Βερολίνο! Δηλαδή το Δυτικό Βερολίνο ήταν στη ... μέση του Ανατολικού, και ολόκληρο το Βερολίνο βρισκόταν μέσα στην Ανατολική Γερμανία.


Sony Center : Ένα συγκρότημα εφτά κτηρίων από γυαλί και ατσάλι. Αποτελεί ένα μέρος - κέντρο για διασκέδαση.  Εδώ υπάρχουν καφετέριες, εστιατόρια, κινηματογράφοι και βρίσκεται στη μέση του Βερολίνου, στη Potsdamer Platz. Στα κτήρια αυτά στεγάζονται γραφεία, διαμερίσματα, το Μουσείο Κινηματογράφου και (φυσικά) τα κεντρικά γραφεία της Sony στην Ευρώπη. Εντυπωσιακή και αξιοθαύμαστη είναι η κατασκευή της οροφής, η οποία συνδέεται όλη με ένα ατσαλένιο κρίκο στο κέντρο της, που κρατάει όλο το βάρος της. Εδώ βρίσκεται και το ψηλότερο κτήριο της πλατείας, 103 μέτρα ύψους.

 Η οροφή του Cony Center, το βράδυ.

Το Cony Center όπως και τη Πύλη του Βραδενβούργου, αλλά και άλλα μέρη  της πόλης, τα επισκεφτήκαμε πολλές φορές, κατά την ολιγοήμερη παραμονή μας στη Γερμανική πρωτεύουσα!

Ο Ναός του Αγίου Νικολάου

 Η παλαιότερη εκκλησία του Βερολίνου (ανηγέρθη μεταξύ 1220 και 1230) μαζί με εκείνη της Παναγίας (Dom). Έχει αναοικοδομηθεί,  όπως και τα περισσότερα κτήρια της πόλης, καθώς είχε καταστραφεί και αυτή, κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.  Το 1989, ονομάστηκε Friedieche - Σπίτι της Ειρηνικής Επανάστασης, διότι (και) εδώ άρχισαν οι ειρηνικές διαμαρτυρίες που επεκτάθηκαν σε άλλα μέρη της Ανατολικής Γερμανίας, σηματοδοτώντας το τέλος της κυβέρνησης της Αν. Γερμανίας.
Σήμερα ο ναός λειτουργεί και πάλι κυρίως ως μουσείο και περιστασιακά ως συναυλιακό χώρο. Είναι διάσημος για την ακουστική του.
 
Πριν ολοκληρώσω τα σχετικά με τα όσα είδαμε (που δεν είναι δυνατόν να τα .... θυμάμαι όλα,  θα πρέπει να επαναλάβω πως για δει κανείς "καλά" το Βερολίνο, χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο. Ελπίζουμε, σε μια άλλη επίσκεψη, να μπορέσουμε να δούμε περισσότερα ή έστω άλλα που δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε.....
  Όμως, ας μη παραλείψω και κάποιες .... "γλυκές" φωτογραφίες....
Δίπλα από το ξενοδοχείο μας (HILTON), βρίσκεται η ... καλύτερη Shocolatrerie (!) του Βερολίνου, οι βιτρίνες της οποίας είναι διακοσμημένες με τα κάτωθι...

 Σοκολατένιος Αρκούδος! Η αρκούδα είναι το σύμβολο του Βερολίνου. Στα γερμανικά η αρκούδα λέγεται Beer, το αρκουδάκι λέγεται Βeerlin, κι από δω πήρε το όνομα η πόλη (σύμφωνα με τον ξεναγό μας). Κατά μία άλλη άποψη, η αρκούδα συμβολίζει την ευρωστία - δύναμη της Γερμανίας.... Αρκουδες διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων βλέπει κανείς σε όλο το Βερολίνο.

 Σοκολατένια ... Πύλη του Βραδενμβούργου.

Ο σοκολατένιος .... Τιτανικός!

Και το Κοινοβούλιο στη ... γλυκειά του μορφή!

Κλείνοντας τις σκέψεις και περιγραφές για το Βερολίνο, (θα κάνω ξεχωριστές αναρτήσεις για το Πόσδαμ, τη Δρέσδη και ... το ζωολογικό κήπο), δεν πρέπει να παραλέιψω να αναφερθώ (και πάλι) στους μεγάλους εμπορικούς δρόμους... ένας από τους οποίους είναι η Friedrichstrasse. Μια από τις μεγαλύτερες οδούς του Βερολίνου, στην οποία βρίσκονται και οι γνωστές Galeries Lafayette, το American Business Center και άλλα πολλά!

Εδώ η Friedrichstrasse στο Σημείο Τσάρλι.