ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ... ΠΡΟΥΣΤ

   Αφού δεν βρίσκω βιβλίο να με ενθουσιάσει (από τότε που διάβασα το ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΡΕΝΟ...), αποφάσισα να αναρτώ αποσπάσματα από  το "Ἀναζητώντας τὸν χαμένο χρόνο" του Μαρσέλ Προύστ,  ἀπὸ τὸ ὁποῖο .... κοινωνώ κάθε τόσο (ἡ ἀνάγνωση τοῦ Προύστ, μόνο σάν ... μεταλαβιὰ-σε πολύ-πολύ μικρές ποσότητες δηλαδή - φαίνεται πώς εἶναι δυνατὴ, γιατὶ δὲν βρίσκει κανείς εὒκολα τὴν ἀπαραίτητη μοναξιά, ἠσυχία καὶ ἠρεμία ποὺ ἀπαιτεῖ!).

   Τὸ ἀπόσπασμα ποὺ ἀκολουθεῖ προέρχεται ἀπὸ τόν Β΄ τόμο του ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ - ποὺ φέρει τὸν τίτλο : ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ.

"....Ἡ εὐτυχία ὃμως δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ. Ἂν γίνει δυνατὸ νὰ ξεπεραστοῦν οἱ συνθῆκες, ἡ φύση μεταφέρει τὴν πάλη ἀπὸ ἒξω μέσα, κι ἀλλοιώνει σιγὰ-σιγὰ τόσο τὴν καρδιά μας ὣστε νὰ λαχταρᾶ κάτι ἂλλο κι ὂχι αὐτὸ ποὺ θ' ἀποκτήσει. Κι ἂν ἡ ἒκβαση ἦταν τόσο σύντομη ὣστε ἡ καρδιά μας νὰ μὴν εἶχε τὸν καιρὸ ν' ἀλλάξει, ἡ φύση δὲν ἒχασε τὴν ἐλπίδα πώς θὰ μᾶς νικήσει, μ' ἓναν τρόπο εἶναι ἀλήθεια πιὸ καθυστερημένο, πιὸ ὓπουλο, ἀλλὰ ἐξίσου ἀποτελεσματικό. Τότε τὴν κατάκτηση τῆς εὐτυχίας μᾶς τὴν ἀποστερεῖ τὴν τελευταία στιγμή, ἢ μᾶλλον στὴν ἲδια τὴν κατάκτηση ἀναθέτει ἡ φύση μὲ μιὰ πονηριὰ διαβολικὴ νὰ καταστρέψει τὴν εὐτυχία. Ἒχοντας ἀποτύχει σ΄ὃ,τι ἀνῆκε στὸ χῶρο τῶν γεγονότων καὶ τῆς ζωῆς, ἡ φύση δημιουργεῖ ἓνα καινούργιο ἀνέφικτο,  τὸ ψυχολογικὸ ἀνέφικτο τῆς εὐτυχίας. Τὸ φαινόμενο τῆς εὐτυχίας δὲν πραγματοποεῖται ἢ προκαλεῖ τὶς πιὸ πικρὲς ἀντιδράσεις."