"....Οἱ πλεξοῦδες τῆς Ζιλμπέρτ τίς στιγμές ἐκεῖνες ἄγγιζαν τό μάγουλο μου. Μοῡ φαίνονταν, μέ τή λεπτότητά τους τή χορταρένια, ταυτόχρονα φυσική καί ὑπερφυσική, καί τή δύναμή τους μιᾶς ἀνάγλυφης διακόσμησης, σάν ἓνα ἒργο τέχνης μοναδικό γιά τό ὁποῑο εἶχε χρησιμοποιηθεῑ πραγματική χλόη τοῡ Παραδείσου. Για ἓνα ἐλάχιστό τους κομμάτι ποιό οὐράνιο ἀπάνθισμα δέν θά ΄ δινα γιά πλαίσιο ; Καθώς ὃμως δέν ἒλπιζα ν΄ ἀποκτήσω ἓνα πραγματικό κομμάτι ἀπ΄τίς πλεξοῦδες της, πόσο θά ΄θελα νά μποροῦσα τουλάχιστον ν΄αποκτήσω τή φωτογραφία τους, πιό πολύτιμη κι ἀπ ΄τή φωτογραφία τῶν λουλουδιῶν πού σχεδίασε ὁ Ντά Βίτσι! .... "
( Έφηβικές σκέψεις)
Ἀπόσπασμα (σέ πολυτονικό, ἒτσι ἂλλωστε εἶναι γραμμένο τό βιβλίο, ἀλλά καί γιατί μοῦ ἀρέσει).
4 comments:
αντε καλοριζικο το πολυτονικό!!!!!
(μηπως και με βοηθησεις να μαθω να βαζω κανά τόνο σωστά!!)
Χα χα χα Θά σέ βοηθήσω βέβαια Ειρἠνη γιά νά ...βοηθηθῶ κι εγώ, μήν νομίζεις πῶς τα θυμᾶμαι όλα, μετά ἀπό 30 καί πάνω χρόνια ποῦ χρησιμοποῦμε τό μονοτονικό!
αύριο γράφω σε μια καθηγήτρια που έχει τρελα με το πολυτονικο, αν ήμουν απολυτως σιγουρη θα το χρησιμοποιουσα, τωρα φοβαμαι μην κοπω από αυτο...χαχαχα
Kαλά κάνεις, αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα....χα χα χα. Πρώτα να το μάθεις και μετά να το χρησιμποποιείς. Έτσι δεν πρέπει
Post a Comment