"....Μπροστά στο παράθυρο, το μπαλκόνι ήταν γκριζωπό. Ξαφνικά, πάνω στη μελαγχολική πέτρα δεν έβλεπα ένα χρώμα λιγότερο μουντό, αλλά ένιωθα μια προσπάθεια για να γίνει το χρώμα λιγότερο μουντό, τον παλμό μιας δισταχτικής αχτίδας που θά' θελε να λευτερώσει το φως της. Μια στιγμή αργότερα, το μπαλκόνι ήταν χλωμό και γυαλιστερό σαν πρωϊνό νερό, κι είχαν έρθει να σταθούν επάνω του χίλιες ανταύγειες απ' το σιδερένιο του κιγκλίδωμα. Μια πνοή ανέμου τις σκόρπιζε, η πέτρα γινόταν πάλι σκοτεινή, αλλά, σαν νά 'ταν εξοικειωμένες, οι ανταύγειες γύριζαν πάλι. Εκείνη ξανάρχιζε ανεπαίσθητα ν 'ασπρίζει και μ' ένα απ' αυτά τα κρατημένα κρεσέντο, σαν εκείνα που, στη μουσική, στο τέλος μια Εισαγωγής οδηγούν μια μόνο νότα ως το ανώτατο φορτίσιμο, κάνοντας τη να περάσει γοργά απ' όλες τις ενδιάμεσα διαβαθμίσεις, την έβλεπα να φτάνει στο αναλλοίωτο και σταθερό χρυσάφι πού 'χουν οι καλές μέρες, πάνω στο οποίο η καθαρή σκιά από την ξυλόγλυπτη κουπαστή του κιγκλιδώματος ξεχώριζε μαύρη σαν ιδιόμορφη βλάστηση, με μια λεπτότητα στη διαγραφή και της παραμικρότερης λεπτομέρειας, που ήταν σαν να πρόδιδε μιαν επίμονη ευσυνειδησία, μιαν ικανοποίηση καλλιτέχνη, και με τρόπο τόσο ανάγλυφο, τόσο βελούδινο στην ανάπαυση των σκοτεινών κι ευτυχισμένων αυτών όγκων, ώστε πραγματικά οι πλατιές και πολύφυλλες ανταύγειες, που ακουμπούσαν πάνω σ 'αυτή τη λίμνη από ήλιο, θά 'λεγες ότι αποτελούσαν μιαν εγγύηση γαλήνης κι ευτυχίας. ......"
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
2 comments:
δυσκολα βρισκεις συγραφεις που μπορουν να αποδωσουν με λεξεις μια εικονα. Εδω τα καταφερνει μια χαρα, νομιζω!!
Καλο σαββατοκυριακο!!!
Αλς, όλο το βιβλίο του Προυστ, οι περιγραφές είναι ... πίνακες ζωγραφικής.
Post a Comment