ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Followers

Sunday, August 22, 2010

Κι ό,τι θέλει ας γίνει

Το μυθιστόρημα του Philip Roth "Kι ό,τι θέλει ας γίνει" (Εκδόσεις "ΠΟΛΙΣ"), που αποτελείται από 866 σελίδες, είναι το τελευταίο βιβλίο που διάβασα (είχα αρχίσει ένα άλλο, που το παράτησα, δεν μπορούσα να το διαβάσω, αλλά θα ξαναπροσπαθήσω και θα αναφερθώ σε εκείνο, είτε το διαβάσω είτε όχι).  Το "Ό,τι θέλει ας γίνει" είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Roth. Παρά το μέγεθος του βιβλίου, η πλοκή και κυρίως ο τρόπος περιγραφής και ανάπτυξης του περιεχομένου, κάνει ενδιαφέρουσα την ανάγνωση, έτσι ώστε να διαβάζεται αδιακόπως. 
- Ο κεντρικός ήρωας, ο Γκέημπ Ουάλλακ, μέλος του διδακτικού προσωπικού στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ενδιαφέρεται πολύ για τους άλλους, και θέλει πάντα να βοηθά να λύνονται τα προβλήματα τους. Κυρίως ασχολείται με το φτωχό αντρόγυνο των Χερτς, τον Πωλ και τη Λίμπυ. Ο μεν Πωλ είναι ένας μελαγχολικός συνάδελφος του, η δε Λίμπυ είναι μια κυκλοθυμική, παρορμητική και φιλάσθενη κοπέλλα. 
- Ο Ουάλλακ, μετά το θάνατο της μητέρας του, αισθάνεται την ανάγκη να συνάπτει νέους δεσμούς, φιλικούς και ερωτικούς. Συνδέεται ερωτικά με μια θυελλώδη σχέση με την Μάρθα Ρέηγκανχαρτ, αθυρόστομη και μητέρα δυο παιδιών. Αλλά στο βιβλίο περιγράφονται και άλλοι πολλοί χαρακτήρες.
- Η ιστορία, που εκτυλίσσεται στο Σικάγο, τη Νέα Υόρκη και το Άιοβα Σίτυ, μιλάει για παλιούς οικογενειακούς δεσμούς και καινούριες αγάπες, ασχολείται λεπτομερώς με το ερωτικό πάθος, την υπευθυνότητα και τους μηχανισμούς που το άτομο θέτει σε λειτουργία για την αυτοπροστασία του. Ο Roth ουσιαστικά κάνει μια εξαιρετική διεισδυτική ανάλυση χαρακτήρων και το μυθιστόρημα είναι τελικά ένα πραγματικό ψυχογράφημα.
-- Δεν νομίζω πως θα πρέπει να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, οι οποίες δεν έχουν καθόλου σημασία. Η αξία του βιβλίου (όπως και όλων των βιβλίων, πιστεύω), δεν έγκειται στο περιεχόμενο, δεν εξαρτάται από την ιστορία αυτή καθ'εαυτή, αλλά κυρίως, στο τρόπο ανάπτυξης του θέματος, στο πλούτο της γλώσσας, στο αν κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη συνεχώς έντονο κλπ κλπ. Αυτά που έγραψα πιο πάνω αναφέρονται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και η εδώ επανάληψη τους απλώς γίνεται για να δοθεί η συνοπτική εικόνα του περιεχομένου του βιβλίου.
-- Στην ερώτηση αν μου άρεσε, η απάντηση είναι καταφατική. Μπορεί να μην είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, αλλά είναι ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο, που το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον.

3 comments:

Ἅ λ ς said...

εμενα μαρεσει ο τιτλος!!!

να ευχηθω καλο χειμωνα???

maxforeigner said...

Γεια σου Ειρήνη. Το βιβλίο μου άρεσε, αλλά η ευχή σου για καλό χειμώνα... ΟΧΙ! Ττέτοια ευχή τη δέχομαι προς τα τέλη Οκτωβρίου, όταν σταματούμε τα θαλασσινά μπάνια. Κάποτε, που είχα πάρει άδεια τέλη Μαϊου - αρχές Ιουνίου, μόλις γύρισα μου εύχοναν ... καλό χειμώνα! Φαντάσου!

Ἅ λ ς said...

χαχα... ναι όντως! απαισιο...
για μενα έφτασε το τελος των διακοπων εκτος κι αν ξεκλεψω μερες απο το Σεπτεμβρη...
Καλο φθινοπωρο λοιπον ;)