ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Followers

Monday, April 12, 2010

ΚΕΡΙΑ

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ΄εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων,
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω, με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

3 comments:

Ἅ λ ς said...

χτυπησες φλεβα τωρα!!!! απο τα αγαπημενα μου ποιηματα....
ολα ειναι σαν τα κερακια, αναβουν και σβηνουν. αλλα διαρκουν πολυ αλλα τα σβηνει ο ανεμος... οπως ειναι και η ζωη, μια σειρα απο κερακια!!

καληνυχτα

maxforeigner said...

Καλημέρα Ειρήνη. Και μένα είναι από τα αγαπημένα μου...

evelina said...

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
Πραγματικά αγαπημένο...το πιο υπέροχο