"ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ"
"Σε κάποια στιγμή της ζωής-μερικές φορές στα πρώτα μας χρόνια, άλλοτε όψιμα-είναι βέβαιο ότι όλοι μας θα ξυπνήσουμε και θ'αντιληφθούμε τη θνητότητα μα. Είναι τόσο πολλά αυτά που την πυροδοτούν : μια ματιά στον καθρέφτη που δείχνει το σαγόνι μας να κρεμάει, τα μαλλιά μας ν'ασπρίζουν, τους ώμους μας να καμπουριάζουν. Η παρέλαση των γενεθλίων, ιδίως όσων αφορούν στρογγυλές δεκαετίες - πενήντα, εξήντα, εβδομήντα. Η συνάντηση μ'ένα φίλο που έχεις πολύ καιρό να τον δεις και σε σοκάρει το πόσο έχει γεράσει. Όταν βλέπεις παλιές φωτογραφίες του εαυτού σου και των ανθρώπων που γέμιζαν την παιδική σου ηλικία κι είναι πια από καιρό νεκροί. Μια συνάντηση με τον Κύριο Θάνατο σ' ένα όνειρο."
Η ανωτέρω παράγραφος είναι από το βιβλίο του IRVIN D. YALOM (Εκδόσεις ΑΓΡΑ), ψυχοθεραυτού. Το θέμα του βιβλίου είναι ο φόβος του θανάτου και οι τρόποι αντιμετώπισης του. Ένα πολύ καλό βιβλίο, όπου μέσα από πολλές περιπτώσεις ασθενών του, ο YALOM προσπαθεί (και νομίζω με επιτυχία) να μας μεταδώσει τις εμπειρίες του με τη περιγραφή περιπτώσεων πανικού ή απελπισίας, ανθρώπων που αντιμετώπισαν το φόβο του θανάτου και τον τρόπο θεραπείας τους.
Τον τίτλο του βιβλίου, ο Yalom τον επέλεξε, διότι ο Επίκουρος πίστευε ότι στη ρίζα της ανθρώπινης δυστυχίας, βρίσκεται "ο αδιάλειπτος φόβος του θανάτου".
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
2 comments:
Δεν μου λες, στη δουλειά γράφεις τα ποστ σου; Είδες όμως; Με τη "Λίστα ιστολογίων" αμέσως μαθαίνω ποιος έχει ανεβάσει ποστ! Χαίρομαι που σου άρεσε ο "Επίκουρος". Πιο ωραίο ακόμη, με το ίδιο θέμα είναι του Τζούλιο Μπαρνς το "Τώρα δεν φοβάμαι τίποτα πια".
Καλημέρα. Σπανίως γράφω-αναρτώ στη δουλειά, όχι διότι δεν έχω χρόνο, αλλά διότι έχουμε πάρα πολύ αργό ίντερνετ! Στην Ελλάδα, η αντικατάσταση των δ/ντών κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, δημιουργεί μια κατηγορία υπαλλήλων (πρώην δ/ντών) αργόσχολων! (Mη πεις: " οι υπόλοιποι μήπως δουλεύουν?", ε.. κάποιοι δουλεύουν....).
- Θα έχω υπόψη το βιβλίο που λες, αλλά έχω πολλά στη βιβλιοθήκη αδιάβαστα ακόμη!
Post a Comment