Το βιβλίο που διαβάζω (προσπαθώ...) αυτή τη περίοδο έχει τίτλο ''Όλα μου τα αύριο είναι δικά μου", (Πένυ Παπαδογεώργη, εκδόσεων Λιβάνη). Λέω "προσπαθώ" και αυτό νομίζω τα λέει όλα. Δεν θυμάμαι πώς το επέλεξα, ίσως ψάχνοντας για κάποια άλλα (που είχα υπόψη από τη κριτική του blog "anagnostriaτα", και τα οποία δεν διέθετε το βιβλιοπωλείο, βρήκα αυτό και διαβάζοντας το οπισθόφυλλο νόμισα-έκρινα ότι θα μου άρεσε. Δυστυχώς, παρόλο που πέρασα ήδη τη μέση του βιβλίου, ακόμα δεν έχω το ενδιαφέρον-επιθυμία του πότε θα το ξαναπάρω στα χέρια μου, για να το συνεχίσω. Έτσι "προσπαθώ" να το συνεχίσω και να το τελειώσω, γιατί έχω σαν αρχή να τελειώνω όποιο βιβλίο αρχίζω.... ελπίζοντας ότι στη συνέχεια θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Επιφυλάσσομαι λοιπόν, μετά το πέρας της ανάγνωσης αυτής, να πω την τελική μου άποψη.
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
No comments:
Post a Comment