- Τελείωσα και τον "Άγγελο του σπιτιού", ένα βιβλίο που, παρά τις περιγραφές της ζωής εξαθλιωμένων ανθρώπων που περιέχει (άστεγοι-ψυχοπαθείς κλπ), είναι ευανάγνωστο με πολύ έξυπνο και καυστικό χιούμορ. Μου άρεσε πολύ. Το μόνο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι ότι το θέμα των παρεξηγήσεων ήταν πάρα πολύ τραβηγμένο, θα μπορούσε να κρατούσε πολύ λιγότερο.
- Άρχισα από χθες να διαβάζω τη "Χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα" και , παρόλο που δεν είμαι λάτρης των αστυνομικών μυθιστορημάτων, μου φαίνεται πολύ καλό... πρωτότυπο ως προς τον τρόπο ανάπτυξης... και προς το παρόν... μέχρι εδώ που έχω διαβάσει, μου αρέσει πολύ.
Για τη ζωή γενικά, τα καθημερινά και τα τετριμένα, αλλά και για τα περίεργα και τα εκνευριστικά, μαζί με τα ωραία και ωφέλιμα....... Απορίες, αμφισβητήσεις, συναισθήματα. Αναφορές σε βιβλία και ιστορίες καθημερινής τρέλλας.... Επάνω : έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου.
7 comments:
Χαίρομαι που συμφωνούμε στα τρία τελευταία βιβλία. Έχεις δίκαιο για τις παρεξηγήσεις που πατατραβούν. Κι εγώ το σημείωσα στο σχετικό ποστ.
Κοίταξε τις συνδέσεις σου. Στη στήλη "μου αρέσουν" δεν γίνεται σύνδεση με τα αναφερόμενα μπλογκ.
thanx for including my bolg under "μού αρέσουν"
Π
Μα δεν ... ξέρω πώς θα κάνω να φαίνεται η σύνδεση με τα αναφερόμενα μπλογκ... ακόμα μαθαίνω....
Παρρησία, μου αρέσει, η ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη γνώμη...
Τελείωσα προχθες και τη "Χαμένη βιβλιοθήκη..." και ναι μεν μου άρεσε, αλλά όπως έχω ξαναγράψει, τα αστυνομικά, γενικώς, δεν μου αρέσουν.. φόνοι, βία, κλπ.. βλέπουμε τόσα στη τηλεόραση, στις ειδήσεις, στις εφημερίδες κάθε μέρα... δεν μου χρειάζονται νομίζω κι άλλα..!
-- Και μια διόρθωση: αντί να γράψω μαίνεται... έγραψα "μένεται" σχετικά με τη φωτιά... Αλλά το μένος γράφεται με ε... με μπέρδεψε μάλλον...
εμένα πάλι πολύ μου αρέσουν τα αστυνομικά...
Παρτιτσια Χάισμιθ έχεις διαβάσει;...γνωρίζεις πάντα από την αρχή τον ένοχο,είναι εντελώς... αναίμακτη η γραφή και εστιάζει κυρίως στο ψυχογράφημα του δολοφόνου...αφού σχεδόν πάντα συμπάσχεις τόσο μαζί του που δεν θέλεις απ'ουδενί την καταδίκη του.. :)
Ούτε αυτό θα μου άρεσε cook... το να μη τιμωρείται ο ..δολοφόνος, εκτός βέβαια αν ο ..φόνος ήταν άξια τιμωρία του θύματος. Όμως, προτιμώ να διαβάζω, είτε κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικο-φιλοσοφικά βιβλία, είτε (ειδικά τώρα το καλοκαίρι) ανάλαφρα...ευανάγνωστα βιβλία... πάντα όμως τα θέλω να είναι πλούσια σε λεξιλόγιο, παρομοιώσεις, μεταφορές κλπ.. να είναι δηλαδή λογοτεχνικά (τουλάχιστον όπως εγώ το εννοώ...)
α...μα πάντα τιμωρείται ο δολοφόνος!...τουλαχιστον στη Χάισμιθ...μάλιστα ο ίδιος είναι που στο τέλος το προσδοκά ως ένα είδος εξαγνισμού...η αστυνομική λογοτεχνία δεν έχει τίποτα λιγότερο από όλα τα άλλα είδη λογοτεχνίας...είναι εκπληκτική η μαεστρία της γραφής κάσποιων συγγραφέων του ειδους...
Post a Comment